Solo's Ride website

endorfin schreef:

geen last van jeuk ?
Want ik rij daar bijna dagelijks, maar de laatste week met die extreme zon is het daar niet bepaald aangenaam.

gewoon doorrijden in de Venen en dan valt het wel mee

Lowie's Malmédy Ride - update :

Wie de laatste tijd de track heeft aangevraagd, krijgt daarbij een alternatief om de natte stroken in de Venen te vermijden.
Je mist dan wel enkele mooie landschappen.

lowie schreef:

Lowie's Malmédy Ride - update :

Wie de laatste tijd de track heeft aangevraagd, krijgt daarbij een alternatief om de natte stroken in de Venen te vermijden.
Je mist dan wel enkele mooie landschappen.

damn, beter eerste contact opgenomen dan

en er waren ook geloof ik 2 plaatsen waar we de weg niet vonden en enkele km's hebben afgesneden, zal het eens langs de originele track leggen om juiste te zien waar

1 pad is vrij goed verstopt ja In de aanloop naar tros maret net na dat je ferme libert gepasseerd bent moet je van een brede pad rechts tussen de afsluiting van een wei en een bos. De eerste keer heb ik daar ook goed moeten kijken. Maar dat lag aan de begroeiing en niet aan de track,die is zeer goed.

@ Headshot : moest je die plaatsen vinden waar je fout bent gereden, mag je me dat graag melden
@ GW : dat pad heb ik dit jaar nog niet gecheckt, maar het zou kunnen dat dat aan het dichtgroeien is.
Het valt me in deze periode trouwens op dat de plantengroei uitbundiger is dan andere jaren. Wie nu een Solo of Lowie Ride rijdt en niet bebloed aankomt, moet zeker met lange mouwen hebben gereden

Vorige zondag een andere streek aangedaan, namelijk de grens met Frankrijk onder Couvin.

De streek van Spa is peanuts qua begroeing met wat we daar zijn tegengekomen. Mijn armen en benen liggen volledig open van de braamstruiken. Daar was precies al maanden niemand meer geweest.

Dus jullie daar in Spa kunnen nog niet klagen

lowie schreef:

@ Headshot : moest je die plaatsen vinden waar je fout bent gereden, mag je me dat graag melden
@ GW : dat pad heb ik dit jaar nog niet gecheckt, maar het zou kunnen dat dat aan het dichtgroeien is.
Het valt me in deze periode trouwens op dat de plantengroei uitbundiger is dan andere jaren. Wie nu een Solo of Lowie Ride rijdt en niet bebloed aankomt, moet zeker met lange mouwen hebben gereden

zal het zeker eens bekijken, maar heb de eerste 2 weken bitter weinig tijd
dan kan ik ineens ook de track aanvragen met mibder water erin

Solo’s 108

Het moest er eindelijk eens van komen.
De laatste weken regelmatig tochten met 2000 hms gemaakt. De week vóór de RDHF nog eens de 92 km met 2600 hms gecheckt en dat ging verbazend vlot.
Nog wachten dus op een droog parcours en een lekker weertje.
Tijd dus voor dit eendags-avontuur.

Iets vóór 7 uur stond ik klaar onderaan de skipiste van Spa om daar de tocht te beginnen. Zo heb ik een rustige aanloopfase vóór het zware werk begint. Na 28 km kom je dan in Remouchamps met slechts 680 hms, maar dat ligt dan ook 300 meter lager dan mijn startplaats.

afdaling naar Remouchamps met in de verte de hellingen met het serieuze klimwerk


Vertrokken in een heerlijk temperatuurtje van 21°C.
Eerst wat spielerei door beekjesvalleien in Spa en dan wat op en af richting Sougné waar de eerste serieuze klim aan de oude steengroeve eraan kwam.
In Remouchamps dan de zware asfaltklim (daarom alleen start ik daar niet !) in kleinste versnelling en zo traag mogelijk, iets wat ik nog vele hellingen zal herhalen om zoveel mogelijk krachten te sparen – een snelle tijd interesseert me niet, “een” tijd wel. 22-36 = plezant verzetje op uiteraard een 26" fully.

Lekker spelen langs de flanken van de Amblève-vallei om zo aan de voet van de Ninglinspo te komen, het begin van een reeks klimmen met meestal ergens tussen 200 en 300 hms.
Halfweg de klim langs één van de klassieke Ardennen-klims was het heerlijk eten rond 10 uur, nog lekker koel, nou ja 22°, terwijl de zon moeite deed om door het dichte bladerdek de temperatuur op te voeren, maar dat lukte nog niet.

Na de Ninglinspo richting de Chefna-vallei, met tussenin nog een lastige klim met losse keien. Normaal vind ik dit een uitdaging om die toch fietsend te doen, maar het verstand liet me toch regelmatig te voet gaan. De afdaling die dan volgt om aan de voet van de Chefna-klim brengt uitzonderlijk vergezichten, maar je moet ervoor stoppen omdat je alle aandacht nodig hebt om heelhuids beneden te geraken en door de begroeiing het pad te vinden!

afdaling naar Quareux :


En dan de Chefna-klim (ik denk dit jaar al de zesde keer). Ik blijf dit, ondanks het schotterweg-begin, een heerlijke klim vinden, zeker het tweede deel met technische stroken, en altijd met zicht op het riviertje – voor mij veel mooier dan de bekendere Ninglinspo-klim.


En dan afdalen naar de Amblève, eerst met brute keien-stroken en dan supersnel, goed voor de afkoeling want intussen zit de temperatuur al richting 30°. Na de Amblève-oversteek volgt een lange (saaie) schotterweg-klim, altijd rond de 7 % maar wel ideaal om hoogtemeters te doen zonder je moe te maken.
Mooie paden brengen je van Lorcé weer beneden aan de Amblève om de volgende bijna 300 m-klim aan te vatten. Weer een schotterweg maar de stijgingsgraad gaat toch nu en dan naar 12 %, en dus wat sneller boven, en boven heb ik wat gefoefeld. Normaal ga je hier 200 meter omlaag via een kaarsrecht dalende en soms erg steile brede weg. Ik kon het niet laten om hier een alternatieve afdaling te doen via een super-st, die ook bijna volledig die 200 meter omlaag gaat, en slechts 800 meter extra vraagt : @ Mister Solo >> u hoort nog van me !

Amblève-vallei vanaf Lorcé :


Na Targnon brengt de klim me bij de bakkerij van Stoumont (km 70) om een halve liter cola achterover te kappen en extra drank in te slaan (de patisserie was weer verleidelijk, maar ik had alle vast voedsel bij). Nog wat hoogtemeters winnen en dan in razende 60 km/u vaart naar de boerengolf-weide van Stoumont, waar het heerlijk toeven was op de bank onder de reuzen-eik. Intussen had ik in de klim na Stoumont een lekkere plensbui gehad waardoor de temperatuur naar 24° zakte ... om een kwartier later weer naar de 30 te klimmen, een 30° die tot 18 uur zou aanhouden. Gelukkig verdraag ik goed de hitte.

los door de weide naar beneden :

picknick in de boerengolf-weide :


Dan volgt 3 km sublieme singletrack boven de Amblève vóór de klim via Monceau eraan komt, en dat betekent weer een kleine 300 meter omhoog, met een lastig tussenstuk waar ik weer even gewandeld heb om krachten te sparen. In Brume begint de haarspelden-afdaling (ik heb me toch kunnen inhouden) richting het beneden-meer van Coo, maar zover gaan we niet. Terug omhoog via een 25 %-klim, die ik zelfs niet geprobeerd heb, en dan downdown richting Trois-Ponts (km 90), waar ik een klein ommetje maakte naar de frituur, niet voor een cervela, maar voor weer wat extra drank, want op dit uur van de dag (rond 17 uur) was het wel echt heet.

afdaling naar het meer van Coo (oeps : rugzak even vergeten):


En dan de finale met nog 3 echte klimmen, allemaal pareltjes.
Eerst de uitzonderlijk mooie klim naar de parapentes van Coo, met mooi uitzicht op de hevige onweders verderop in de Ardennen, dan nog de afwisselende klim naar Borgoumont en verder naar Cour met tussenin nog wat geklauter over omgehakte bomen, en dat na 100 km ... pffft. En dat allemaal met gedonder en bliksem in de buurt, maar het bleef droog.

onweer boven de Amblève-vallei :


Door vermoeidheid kwam er sleet op concentratie en coördinatie, en dus de afdaling naar Moulin du Ruy toch maar in dim-modus genomen (die ken ik nochtans perfect, en men moet normaal van goeden huize zijn om in mijn wiel te blijven).

Vanaf Moulin du Ruy had het onweer me bereikt en was het heerlijk om in een ferme plensbui eindelijk de temperatuur plots met bijna 10° te zien dalen om de laatste 280 meter-klim aan te vatten. Dat was gewoon kicken : het was gewoon nog “simpel naar boven peddelen”. Nog een fotoke van de Venen om dan even verder plots boven aan de skipiste van Spa in de avondzon te staan. Een uitzonderlijk mooi moment om deze tocht zo te mogen afsluiten.





Maar het allermooiste moment van de dag was de waskom bij aankomst aan de auto !


Een lang verhaal, maar ik hoop dat dit aansteekt om toch ook maar eens de stap te wagen, want ik heb de indruk dat deze kanjer toch wat afschrikt. Als je weet dat ik het kan, wat houd je dan nog tegen ?

Nog wat gegevens (gekuiste versie, dus afwijkingen naar Trois-Ponts en wat weg en weer gerij eruit) :
afstand : 114 km
hoogtemeters : 3770 (Sigma) – 3710 (Garmin)
gereden tijd : 9u45
onderweg : 12u25
gemiddelde snelheid gefietst : 11,85 km/u

Catering :
drank :
2 liter energiedrank
2,5 liter cola
1,5 liter bruiswater
0,5 liter water
1 blik Aquarius
eten :
10 sneetjes peperkoek
2 powerbars
2 gellekes
2 appeltaartjes
8 sneetjes krentenbrood met filet de sax, serrano en smeerkaas

en hier nog het volledige fotoreeksje : https://plus.google.com/photos/10763700 ... 6578820817

@Lowie: "Als je weet dat ik het kan, wat houd je dan nog tegen ?"

das de mop van de eeuw, denk dat er hier veel zijn (inclusief mijzelf) die bijlange niet kunnen wat jij presteert

en idd, de 108 schrikt af, de 85 al wel 2x gereden, wie weet ooit wel eens

Headshot schreef:

@Lowie: "Als je weet dat ik het kan, wat houd je dan nog tegen ?"

das de mop van de eeuw, denk dat er hier veel zijn (inclusief mijzelf) die bijlange niet kunnen wat jij presteert

kzou da toch ni in een keer doe, zoals Headshot zegt, maar ook gewoon ge zijt ne ganse dag bezig, ben ik niet zo'n fan van. Alleszins op termijn een aantal routes eens uitproberen !